Na lekcjach historii brakuje wiadomości z dziejów lokalnych warto więc wybrać się na prelekcję dotyczącą przeszłości ziem na których przyszło nam żyć. 14 września Miejska Biblioteka Publiczna wraz z Fundacją Orląt Opolskich zaprosiła na prezentację pt. “Księstwo kozielsko-bytomskie. Miedzy koroną polską a czeską 1281 — 1355” wygłoszoną przez dr Szymona Solaka.
Po przyłączeniu ziemi bytomskiej i oświęcimskiej do Państwa Polskiego w 1178 roku powstało księstwo opolsko-raciborskie. W 1281 roku książę Władysław podzielił je między czterech synów. Książę Kazimierz (zwany bytomskim) otrzymał część księstwa, która nosiła od tego czasu nazwę księstwa kozielsko — bytomskiego.
-Za rządów Kazimierza bytomskiego (1281 – 1303) w Bytomiu wybudowano zamek oraz mury miejskie. Bytom stał się stolicą księstwa bytomsko — kozielskiego — mówił dr Szymon Solak — Koźle nadawane było małoletnim synom, aby nauczyli się samodzielnego rządzenia — dodał.
Po Kazimierzu bytomskim księstwo miało jeszcze trzech władców. Byli to: Władysław bytomski (książę kozielski 1303 – 1337), Kazimierz kozielski (książę kozielski 1337 — 1342), Bolesław Kozielski (książę kozielski 1342 — 1355). Okres ich rządów to kluczenie w meandrach polityki między koroną czeską a polską. Kazimierz bytomski, pierwszy z władców księstwa kozielsko — bytomskiego był sojusznikiem Czech i w hołdzie złożonym Wacławowi II z dynastii Przemyślidów zobowiązał się udzielać pomocy przeciwko Władysławowi Łokietkowi. Za rządów kolejnych władców “różnie bywało”, z reguły jednak książęta kozielsko — bytomscy byli zależni od Czech.
Jak ustalił dr Szymon Solak na podstawie mapy Śląska z lat 30 — tych XIV wieku przypuszczalny wykaz miejscowości wchodzących w skład księstwa kozielskiego w XIV wieku obejmował następujące osady z terenu dzisiejszego Kędzierzyna — Koźla: Koźle, Sławięcice, Kłodnica, Kędzierzyn, Rogi.
Wydarzeniu gościny udzielił Oddział dla młodzieży Studnia Otwarta Kultura, który niedawno otwarto przy ul. Poniatowskiego.